Biografia - Michael Landon - en wikipedia

Michael Landon (właściwie Eugene Maurice Orowitz; 31.10.1936 - 01.07.1991) - amerykański aktor, reżyser, scenarzysta oraz producent filmowy i telewizyjny.

Jest znany za role takie jak Little Joe Cartwright w "Bonanza" (1959 - 1973), Charles Ingalls w "Domek na prerii" (1974 - 1983) i Jonathan Smith w "Autostrada do nieba" (1984 - 1989).
Landon pojawił się na okładce TV Guide dwadzieścia dwa razy, ustępując jedynie Lucille Ball (trzydzieści dziewięć razy).

Landon wyprodukował, napisał i wyreżyserował wiele serialowych odcinków, w tym jego najkrótszą produkcję "Ojciec Murphy" (spinoff serialu "Domek na prerii" - liczy 35 odcinków), w głównej roli wystąpił jego przyjaciel Merlin Olsen. W 1981 roku Landon zdobył uznanie za scenariusz ("Ojciec Murphy) - otrzymując Spur Award (nagroda literacka) od WWA - Western Writers of America.

Mimo, że jego najmłodsa córka Jennifer Landon i David Canary (Bonanza) wielokrotnie zdobyli nagrodę "Emmy" to Michael Landon nigdy nie był nominowany do "Emmy". W 1976 roku, Landon napisał i wyreżyserował autobiograficzny film "The Loneliest Runner", który był nominowany do dwóch nagród "Emmy".

WCZESNE ŻYCIE

Michael Landon urodził się jako Eugene Maurice Orowitz, 31 października 1936 roku w Forest Hills, w sąsiedztwie Queens, Nowy Jork.
Ojciec Landona - Eli Maurice Orowitz był aktorem i menadżerem teatralnym, a jego mama Kathleen "Peggy" Ignatius Orowitz (O'Neill) była tancerką i aktorką komediową.
Eugene był drugim dzieckiem małżeństwa, jego siostra Evelyn była trzy lata starsza. Jego ojciec był żydem, a mama pochodziła z irlandzko - katolickiej rodziny. W 1941 roku, kiedy Landon miał 4 latka, razem z rodziną przeprowadzili się do Filadelfii na przedmieścia Collingswood, New Jersey. Kiedy podrósł - wziął udział w Bar Micwa (uroczystość żydowska) w konserwatywnej synagodze Temple Beth Sholom, wówczas zlokalizowanej w Haddon Height, teraz Cherry Hill. Jego rodzina wspomniała kiedyś, że Landon przeszedł duże męczarnie przygotowując się do tej wielkiej uroczystości, m.in. musiał jeździć każdego dnia na rowerze do pobliskiego miasta aby nauczyć czytać się po hebrajsku i skandować.
Chodził do Collingswood High School, którą ukończył w 1954 roku.

W okresie dzieciństwa Landon stale martwił się o próby samobójcze swojej matki. Pewnego razu, gdy rodzina udała się na wakacje, jego matka próbowała utopić się, ale Michael ją uratował. Chwilę później matka udała choćby nic się nie stało, a Mike po kilku minutach zwymiotował. To było najgorsze doświadczenie w jego życiu. Ciągły stres spowodowany nieustannymi próbami samobójczymi matki przyczył się do nocnego moczenia, z którym walczył. Jego matka wieszała mokre prześciaradła za jego oknem aby wszyscy to widzieli. Każdego dnia Mike biegł do domu i starał się je zdejmować i chować zanim jego koledzy z klasy mogliby to zobaczyć. Te wydarzenia w późniejszym czasie zainspirowały Landona do napisania i wyreżyserowania w 1976 roku filmu "The Lonelist Runner". Ta historia została zawarta również w nieautoryzowanej biografii "Michael Landon: His Triumph and Tragedy".

W średniej szkole, Landon był znakomitym oszczepnikiem, jego rzut 5,9m w 1954 roku był najdłuższym rzutem w szkołach średnich, w Stanach Zjednoczonych w tym roku. Przyniosło m to stypendium sportowe na "University of Southern California", ale następnie zerwał więzadła w barku, kończąc swoją karierę oszczepnika i swój udział w drużynie USC.

KARIERA

Wczesna praca
Landon zdecydował się na zmianę nazwiska, przypadkowo wybierając je z książki telefonicznej. Jego pierwszym głównym występem było zagranie w telewizyjnym serialu "Telephone Time", w odcinku "The Mystery of Casper Hauser", zagrał tytułowego bohatera.
Następnie posypały się role i zagrał w kilku innych filmach:
"I Was a Teenage Werewolf", "High School Confidential", "God's Little Acre" i "The Legend of Tom Dooley" - a także wystąpił w kilku serialach: "Crossroads" (trzy odcinki), "Sheriff of Cochise" (odcinek "Human Bomb"), "U.S. Marshal" (jako Don Sayers w odcinku "The Champ"), "Crusader", "Frontier Doctor", "The Rifleman" (w odcinku "End of a Young Gun"), "The Adventures of Jim Bowie", "Johnny Staccato", "Wive Service", "General Electric Theater", "The Court of Last Resort", "Stare Trooper" (dwa odcinki), "Tales of Wells Fargo", "The Texan" (w 1958 roku odcinek "Rose of the Rio Bravo" z Kathleen Nolan), "Trackdown" (w 1958 roku - dwa odcinki) i "Wanted: Dead or Alive" - wystąpił u boku Stevena McQueena w odcinkach "The Martin Poster" w 1958 roku i "The Legend" w 1959 roku.

W 1958 roku, pojawił się w produkcji telewizyjnej ABC/Warner Bros w serialu "Cheyeme" w odcinku "The Write Warrior". Zagrał młodego białego człowieka - White Hawk aka Alan Horn, który jak Cheyenne Bodie został wychowany przez Indian po zamordowaniu jego rodziców. White Hawk wznosi się na wysokości zadania aby pomóc Cheynne bezpieczenie przewieźć ludzi pociągiem na obszarze agresywnego plemenia Komanczy i Apaczy.

45 rpm (płyta winylowa)
W 1957 roku w czasie apogeum sławy - Candlelight Records wydała singiel Michaela Landona pt. Gimme a Little Kiss (Will Ya Huh)/Be Patient with Me, za znakomitą rolę w filmie " I was a Teenage Werewolf". Niektóre egzemplarze przedstawiają bohatera filmu, a niektóre Michaela Landona. W 1962 roku singiel został ponownie wydany (na fonograf) - także z dwoma wersjami okładek. Jedna wersja uwzględniała ówczesny Bonanzowy wizerunek Landona ---> [link widoczny dla zalogowanych]
W 1964 roku, RCA Victor Records wydała inny singiel Mike'a "Linda is Lonesome/Without You". Od tego czasu wszystkie single Landona zostały wydane na płytach kompaktowych - kompilacji różnych artystów (Bonanza) przez Bear Family Records.

Bonanza
W 1959 roku, w wieku 22 lat, Landon zaczął grać małego Joe Carwright w Bonanzie, to była jego pierwsza, główna rola telewizyjna. Bonanza - jako jeden z pierwszych seriali była nadawana w kolorze.
W serialu główne role grali także Lornee Greene, Pernell Roberts i Dan Blocker. Podczas szóstego sezonu (1964 - 1965) serial Nilsena był na szczycie i pozostawał numerem jeden przez kolejne trzy lata.
Michael otrzymywał więcej listów niż jakikolwiek inny członek z obsady.
Landon uzgodnił z producentem wykonawczym Davidem Dortonem i NBC aby mógł pisać scenariusze i reżyserować niektóre odcinki. W 1962 roku Landon napisał swój pierwszy scenariusz (odcinek "The Gamble"). W 1968 wyreżyserował swój pierwszy odcinek.
W 1993 roku TV Guide napisali o dwugodzinnym, ślubnym odcinku "Forever" (1972) - uznano go za jeden z niezapomnianych.
Landon napisał scenariusz do Forever z myślą o jego serialowym, starszym bracie Hossie, który miał być wstępnie panem młodym. Po śmierci Dana Blockera wprowadzono poprawki i mały Joe ożenił się z Alice.
W trakcie ostatniego sezonu, wskaźniki oglądalności spadły i NBC zakończyła produkcję Bonanzy w listopadzie 1972 roku.
Ostatni odcinek wyemitowano 16 stycznia 1973 roku. Wraz z Lornee Greene i Victorem Sen Yung - Landon pojawił się we wszystkich 14 sezonach serialu. Mike był lojalny wobec wielu, swoich współpracowników z Bonanzy, w tym wobec producenta Kent'a McCray, reżysera Williama F.Claxton i muzyka Davida Rose, którzy pomagali mu przy nagraniach do serialu "Domek na prerii" i "Autostrada do nieba".

Domek na prerii
Rok po zakończeniu Bonanzy, Landon zagrał główną rolę jako Charles Ingalls w pilotażowym filmie "Domek na prerii". Film był "próbą" i został dobrze odebrany, kilka miesięcy później można było zobaczyć serial pod tym samym tytułem. Serial okazał się kolejnym sukcesem.
Pomysł został zaczerpnięty z książki napisanej w 1935 roku przez Laurę Ingalls Wilder, której postać zagrała 9-letnia aktorka Melissa Gilbert. Oprócz Gilbert, w serialu wystąpiły dwie inne nieznane aktorki: Melissa Sue Anderson, która zagrała Mary Ingalls - najstarszą córkę i Karen Grassle, która wystąpiła jako Caroline, żona Charles'a.
Landon pełnił funkcję producenta wykonawczego, scenarzysty i reżysera. Serial osiągnął wielki sukces już w pierwszym sezonie, podkreślał wartości rodzinne i wzajemne relacje. Był to drugi dłuższy serial Landona.
Jako producent wykonawczy, Mike zatrudnił do serialu pięć realnych rodzeństw: Melissa i Jonathan Gilbert (Laura Ingalls i Willie Oleson), Lindsay i Sidney Greenbush (Carrie Ingalls), Matthew i Patrick Labyorteaux (Albert Quinn Ingalls i Andy Garvey), Brenda i Wendi Turnbaugh (Grace Ingalls) oraz Jennifer i Michele Steffin (Rose Wilder).
Syn Landona - Michael Landon Jr. wystąpił w odcinku "The Election". Córka - Leslie także zagrała w tym odcinku. Wystąpiła również m.in. w odcinku "The Plague" jako ofiara plagi , "The Third Miracle" jako kobieta w ciąży imieniem Marge i w "A Wiser Heart" jako pomywaczka, która była najlepszą przyjaciółką Laury Ingalls. W czasie ostatniego sezonu została obsadzona jako szkolna nauczycielka Etta Plum. Serial był nominowany do wielu nagród Emmy i Złotego Globu. Po ósmym sezonie w 1982 roku - tytuł serialu został zmieniony na "Domek na prerii: Nowy Początek", dziewiąty sezon koncertuje się na rodzinie Wilder i miasteczku Walnut Grove.
Choć Landon pozostał producentem wykonawczym, reżyserem i scenarzystą w ostatnim sezonie nie występuje Charles i Caroline Ingalls.
Serial zakończył się w 1983 roku. W następnym roku specjalne dla TV stworzono trzy filmy: "Spojrzenie w przeszłość", "Błogosław wszystkim dzieciom", "Ostatnie pożegnanie".
Melissa Gilbert opowiedziała o relacjach łączących ją z Landonem: "On był dla mnie jak drugi ojciec. Mój ojciec zmarł, gdy miałam 11 lat, więc bez oficjalnego oświadczenia Michael wszedł w tę rolę i w pewnym sensie mi go zastąpił". Kiedy Melissa nie pracowała na planie "Domku..." większość weekendów spędzała z rodziną Landona (w 1976 roku). Kiedyś powiedziała: "Dom był ogromny. Biegaliśmy po domu i Mike chowając się za drzwiami wyskakiwał i nas straszył." Gilbert także powiedziała: "Łapałam żaby i Mike wkładał je sobie w usta, podchodził do ludzi i rozmawiał, a wtedy te żaby wyskakiwały. To był nasz podstęp. On to robił, kiedy były kobiety na planie, które stały z boku i patrzyły się na niego bez koszulki czy coś. On mówił - hej maleńka, weź żabę. One zawsze krzyczały. To była ochrona małżeństwa. Mike miał takie reżyserskie krzesełko z tymi kieszonkami po bokach i nosił je ze sobą w miejsca (z miejsca na miejsce), gdzie kręciliśmy. Pewnego dnia wypełnił kieszenie kamieniami, my wiedzieliśmy dlaczego (żaby)."

Autostrada do nieba
Po zakończeniu "Domek na prerii" a także później serialu "Ojciec Murphy", Landon zagrał w kolejnym, udanym serialu. W 'Autostradzie do nieba' zagrał "próbnego" anioła (który nazywał się Jonathan Smith), jego zadaniem było pomóc ludziom po to aby mógł zasłużyć na własne skrzydła. W serialu zagrał Victor French (który wcześniej zagrał u Landona w "Domku...") jako były policjant Mark Gordon. W 'Autostradzie...', Landon był producentem wykonawczym, scenarzystą i reżyserem. Był to jedyny serial, którego był całkowitym właścielem - w czasie trwania jego całej, długiej kariery. Do 1985 roku przed zatrudnieniem Michael'a Landona Jr. jako kamerzystę - syn pomagał mu szukać i zatrudniać prawdziwie chorych ludzi na raka i niepełnosprawne osoby do obsady. Czwarty sezon stracił w rankingach i w czerwcu 1988 roku NBC ogłosiło, że serial będzie miał jeszcze jeden sezon, który będzie krótszym i ostatnim. Końcowe odcinki nakręcono jesienią w 1988 roku, a na antenie pojawiały się od maja do sierpnia 1989. French zmarł 15 czerwca 1988 roku, nie dożył zakończenia serialu, zmarł na zaawansowanego raka płuc, choroba została zdiagnozowana dwa miesiące wcześniej. Najmłodsza córka Landona - Jennifer wystąpiła w ostatnim odcinku 'Autostrady do nieba'.

Inne projekty
Dla NBC w 1973 roku Landon był reżyserem i scenarzystą krótkotrwałej, romantycznej antologii "Love Story".
W 1982 roku był współproducentem filmu (NBC) opartym na faktach "Love is Forever". W filmie oprócz niego główną rolę zagrała Laura Gemser.
W 1984 roku Landon napisał i wyreżyserował film "Sam's Son". W filmie przedstawiono dorastanie Mike'a, opiera się na jego wcześniejszym życiu. W produkcji wystąpili: Timothy Patrick Murphy, Eli Wallach, Anne Jackson, Hallie Todd i James Karen. Karen wcześniej pracowała dla Landona w filmie "Domek na prerii: Ostatnie pożegnanie".
Po zakończeniu serialu "Autostrada do nieba" i przed jego przejściem do CBS, Landon napisał i wyreżyserował film "Tam gdzie odlatują gołębie przed śmiercią" (1990) na podstawie powieści o tym samym tytule. W filmie zagrał Art Carney i był nominowany do dwóch nagród Emmy.
W 1991 roku Landon przeniósł się do CBS i zagrał w dwugodzinnym pilotażowym filmie "US".
"US" miał być kolejnym serialem Landona, ale 5 kwietnia zdiagnozowano u niego raka trzustki i serial nie został pokazany na antenie.
Mike pojawił się także w programie Match Game 73.

ŻYCIE OSOBISTE

Landon był żonaty trzykrotnie i był ojcem dziewięciorga dzieci.

Pierwsza żona:
Dodie Levy - Fraser - pobrali się w marcu 1956 roku; Landon złożył pozew o rozwód w marcu 1962 roku, rozwód sfinalizowano w grudniu 1962 roku.

Dzieci:
Mark Fraser Landon - urodzony w 1948 roku, biologiczny syn Dodie, adoptowany przez Mike'a. Zmarł 11 maja 2009 roku - zagrał kilka małych ról, w tym rolę w filmie Landona "US".

Josh Fraser Landon - urodzony 1960 roku, adoptowany jako niemowlę.

Jason Smith - urodzony 1962 roku; adoptowany, a następnie oddany innej rodzinie adopcyjnej.

Druga żona:
Marjorie Lynn Noe - pobrali się 12.01.1963 r. - rozwiedli w 1982 r.
Zagrała kilka małych ról, niewymienionych w czołówce, w tym jedną w Bonanzie.

Dzieci:
Cheryl Lynn Landon - urodzona jako Cheryl Ann Pontrelli w 1953 roku. Córka Lynn z pierwszego małżeństwa, miała 10 lat, kiedy Landon i Lynn pobrali się. Choć Landon nie był w stanie prawnie ją adoptować - odnosił się do niej jak do córki. Cheryl jest magistrem, jest kimś w stylu doradcy zawodowego. Ma jednego syna.

Leslie Ann Landon - urodzona w 1962 roku, doktor psychologii. Leslie jest terapeutką specjalizującą się w dzieciach, które doświadczyły strat (kogoś, czegoś). Jest zamężna i ma czworo dzieci.

Michael Landon Jr. - urodzony w 1964 roku.

Shawna Leigh Landon - urodzona w 1971 roku. Wystąpiła w filmie "Dawno, dawno temu był sobie mały domek..." i w "Domek na prerii", w odcinku "Pewnego razu" (sez. 9, odc. 15)

Christopher Beau Landon - urodzony w 1975 roku. Producent, scenarzysta i reżyser.

Trzecia żona:
Cindy Clerico - pobrali się 14.02.1983 r. byli małżeństwem aż do śmierci Mike'a. Była makijażystą w serialu "Domek na prerii", obecnie również producent.

Dzieci:
Jennifer Rachel Landon - urodzona w 1983 roku, zdobywczyni nagrody Daytime Emmy (zagrała Gwen Norbeck Munson w As the World Turns).

Sean Matthew Landon - urodzony w 1986 roku.

W lutym 1959 roku ojciec Landona zmarł na atak serca. W roku 1973, podczas studiów na University of Arizona jego najstarsza córka Cheryl uczestniczyła w poważnej kolizji samochodu poza Tuscon w Arizonie. Ocała jako jedyna z czterech zaangażowanych ludzi w tę kolizję.
Cheryl Landon była hospitalizowana z poważnymi ranami i pozostawała w śpiączce przez kilka dni. W marcu w 1981 roku Peggy - matka Landona odeszła w wieku 73 lat. Mike, jak sam przyznał był nałogowym palaczem i alkoholikiem.

Choroba i śmierć

Landon zaczął cierpieć na silny ból brzucha w lutym 1991 roku podczas urlopu na nartach w Utah. 5 kwietnia 1991 roku zdiagnozowano u niego raka trzustki, a także miał już przerzuty na wątrobę i węzły chłonne.
Rak był nieoperacyjny i rokowania lekarzy były ostateczne.
9 maja 1991 roku Landon pojawił się w "The Tonight Show Starring Johnny Carson", mówił o raku i potępił prasę brukową za ich sensacyjne nagłówki i nieprawdziwe artykuły, łącznie z tym, że on i jego żona próbowali mieć kolejne dziecko.
Podczas udziału w programie, Landon zadeklarował się do walki z rakiem i poprosił fanów o modlitwę za niego. 21 maja 1991 roku Landon przeszedł udaną operację niemial śmiertelnych zakrzepów w jego lewej nodze. W czerwcu 1991 roku Landon pojawił się na okładce periodyku "Life Magazine", udzielił eksluzywnego wywiady na temat jego życia prywatnego, jego rodziny i walce o życie. 1 lipca 1991 roku, w wieku 54 lat Landon zmarł w swoim domu w Malibu, w Kalifornii.
Landon jest pochowany w prywatnym, rodzinnym mazoleum w Hillside Memorial Park Cementry w Culver City, w Kalifornii - wraz z synem Mark'iem (który zmarł w maju 2009 roku).
Nagrobek Mike'a brzmi: "Chwytał życie z radością. Oddał z hojnością. Pozostawił po sobie miłość i śmiech".

Dziedzictwo

Społeczny budynek w Bluffs Park w Malibu został nazwany "The Michael Landon Center" po śmierci aktora.
Syn Landona - Michael Jr. wyprodukował specjalną pamiątkę (film) "Michael Landon: Radosne Wspomnienia". W filmie wystąpiła rodzina aktora, przyjaciele i współpracownicy: David Canary (Bonanza) - powiedział, że jedno słowo, które opisuje Landona to "odwaga" w interesach z wyższą sferą. Melissa Gilbert, która grała jego córkę w serialu "Domek na prerii" powiedziała, że aktor sprawiał, że czuła się przy nim niesamowicie bezpiecznie i że był bardzo ojcowski dla niej. Często odwoływano się do wyjątkowo dziwacznego poczucia humoru Landona, np. umieszczał żaby w swoich ustach i one wyskakiwały.
Przebierał się za superbohatera przybywając z pizzą do salonu.
W ostatnim jego wystąpieniu Tonight Show w 1991 roku, Johnny Carson opowiedział, jak Landon zabrał go na tyły restauracji, gdzie najpierw zjedli obiad. Landon skłonił Carsona aby uwierzył, że przypadkowo przejechał właściciela kota na parkingu. Kiedy za drugim razem przyszli coś zjeść do tej samej restauracji Carson odkrył fałszywe obiadowe menu - zawierające zdechłego kota.

Michael Junior stworzył jeszcze inny film dla TV - "Michael Landon: Syn swojego ojca". Na antenie pojawił się w maju w 1999 roku.
Joel Schneider zagrał Michael'a Landona, Cheryl Lad - Lynn Noe i Joel Berti - Michael Landon Jr. W filmie biograficznym syn Landona szczegółowo przedstawił swój punkt widzenia - osobista, emocjonalna trauma, którą znosił podczas rozwodu rodziców i przedwczesna śmierć ojca.
Film obejmuje historię od 1960 roku do początku lat 1990.

W Knights Park, w centralnym parku rodzinnego miasta Landona Collingswood powstał mały plac zabaw "Domek na drzewie" - odwołanie do nazwy "Domek na prerii", jest też tam tablica upamiętniająca aktora ---> [link widoczny dla zalogowanych]

Nagrody i wyróżnienia

1969 - Bambi Award - Serial międzynarodowy - Bonanza - WYGRANA
1970 - Bronze Wrangler Award - Fikcyjny, telewizyjny dramat - Bonanza "The Wish" - WYGRANA
1979 - Golden Globe Award - Najlepszy dramatyczny TV Aktor - Domek na prerii - NOMINACJA
1980 - Spur Award - Najlepszy TV scenariusz - Domek na prerii, odcinek "Żeby byli z nas dumni" - WYGRANA
1984 - Hollywood Walk of Fame - Television Star at 1500 N. Vine Street - injucted
1984 - Goden Boot Award - Znaczący udział w gatunku filmowym Western - UHORONOWANY
1991 - Youth in Film Award - Nagroda Michael Landon: Wybitne zasługi dla młodzieży poprzez rozrywkę/zabawę - UHORONOWANY
1995 - Television Hall of Fame - Znaczący wkład w dziedzinie telewizji - UHORONOWANY
1998 - National Cowboy&Western Heritage Museum - West Performers Hall of Fame - injucted
2004 - TV Land Award - Najbardziej niezapomniana grzywa (bujna fryzura) - Domek na prerii - NOMINOWANY
2005 - TV Guide - 50 najseksowniejszych gwiazd CAŁY CZAS - ranking 33 miejsce!!!

-----------------------------------------------------------------------------------
źródło: EN wikipedia

tłumaczenie: Kathie

tłumaczenie jest moje, dlatego przepraszam za jakiekolwiek błędy ewentualnie za wprowadzenie w błąd przez moje złe zrozumienie zdania... nie zawsze tłumaczyłam dosłownie, bo nie zawsze da się, ale starałam się przekazać kontekst zdania.

W razie czego proszę o poprawki albo korektę.
Miłego czytania Smile

Podstawowe informacje na temat naszego maleństwa, zebrane w jedno miejsce to genialny pomysł, który, szczerze mówiąc nie wpadł mi do głowy Laughing

Zrobiłaś kawał dobrej roboty Kath Very Happy

Jest gdzie zajrzeć, jeśli straci się pewność, co do jakiejś daty, czy wydarzenia Wink

Dziękuję kochana :* fajnie, że w końcu założyłaś ten wątek Smile

kolejne artykuły czekają, haha! Very Happy

wrzucę coś w najbliższym czasie znowu...

Wiesz, ja teraz tez próbuję... Rolling Eyes

Nie wiem, na ile dam sobie radę, ale... chcę spróbować Very Happy

W razie czego na tyle, na ile będę mogła możesz na mnie liczyć, służę pomocą Smile

Nie wybrałam jeszcze artykułu do przetłumaczenia, ale myślę, że teraz wezmę się za Dodie i Jasona... Smile

to jest chyba dość znaczący artykuł, który znalazłam...

Dobry pomysł Wink

Ja teraz próbuję z kilkoma artykułami prasowymi, które pisane były na bieżąco w określonych latach Rolling Eyes

Czasem idzie lepiej, czasem gorzej... w zasadzie, zajęłam się już kilkoma, ale żaden efekt mnie nie satysfakcjonuje Rolling Eyes